Yüzyıllar boyunca halkların, geleneklerin ve ideallerin buluşma noktası olan Akdeniz, halen kurucu bir parçamız olarak kabul ettiğimiz kültürün, tarihin ve üniter kimliğin doğduğu kalptir. Bu kadim refahın anısı artık yok olmaya, aşağılanmaya mahkum mu? Claudio Monge ve Giuseppina De Simone, bu kültürler kavşağını her zaman zenginleştirmiş olan çeşitliliği koruma ihtiyacını yeni bir teolojik öneriyle teyit ediyor. Birlikte, Akdeniz’in ‘hafızasını’ sadece zengin geçmişiyle ilişkili olarak değil, aynı zamanda onu pratiğe, kişisel ve sosyal gerçekliğin dönüşümüne yönlendirmeyi seçerek rehabilite ediyorlar. Bu şekilde teolojinin eleştirel işlevini vurgulayarak, onu ilahi olanın epifanisiyle sürekli diyalog halindeyken insanın hizmetine sunarlar. Böylece, “sınır “dan gelen eski Mare nostrumu, geçilmesi bizi öteki yapan “eşik” haline gelir.